حقیقت عرفان ناب - WEBSITE X5 UNREGISTERED VERSION 12.0.9.30 - معجزات قرآن ---- نوره قرآن

عزیزان لطفا بر بنده منت بزارند و بعد مطالعه مباحثم درین بخش بخش ذات اقدس الهی رو هم مطالعه بفرمایند

این بحثم روهم با اجازه الهی نشر میدهم- بله عزیز خداوند هدایتگره حقیقی نه ما.ولی همون قضیه شفاست.بله خداوند درمان کننده و شفادهنده حقیقی هست.ولی به سبب واسطه گری پزشگان  شفا حاصل میشه.مگر در مواردی استثنا هست که واسطهای انسی حذف میشه.(سنت الهی بر این است که این دنیا عالم اسباب و واسطه باشد)امر هدایتگری هم همینه هدایتگر حقیقی خداونده ولی بواسطه معلمان انسی و ملکوتی این هدایت بما منتقل میشه.و نگا عزیزجان منصوبان الهی موظف به تلاش و پافشاری هستند.چون قومشون هی از پذیرش هدایت الهی سر باز میزدن ولی پیامبران الهی هی بر هدایتگریشون پافشاری میکردن.نمونش حضرت یونس سلام لله که ایشان بخاطر نفرین کردن مأخذه نشد.بلکه در اصل چون کمی زود خسته و نا امید شدن و در  تلاش برای هدایت قوم خود  کمی کوتاهی کردن مأخذه شدن و اون ماجرا پیش اومد.البته هر چیزی حدی و سقفی دار ولی تا قبل رسیدن به سقف نباید دست کشید. و مردم یا ایمان میاوردن و یا آخر اون قوم منصوب الهی رو بمرگ و شکنجه تهدید میکردن.و شهید میکردن.این نصه صریح قرآنه.ولی بعضیا فکر میکنن منصوب الهی میره جلو قوم یا افرادی که موظف به هدایتشون هست می ایسته میگه سلام هدایت میشید اونام میگن نه مرسی بعد منصوب میگ وای وای چه بد چه بد پس من رفتم دیدار به قیامت.نه عزیزان من منصوبان الهی اول بارها موعظهای بسیار فراوان میکنند بعدش در صورت لزوم به اذن الهی نشانهای الهی نمایان میشه.و نشانه الهی به عملی گفته میشود که میدانیم بواسطه ملکوتیان حاصل شده.بطور مثال بالای سر حضرت مریم س به اذن الهی چشمه آب جوشش کرد و خرما روییده شد و یک انسان عادیم میتونه چاه بکنه چشمه بزنه ودرخت خرما بکاره ولی مشخص بود آن چشمه و درخت خرما بخواست الهی بواسطه ملکوتیان حاصل شده.ولی در طول تاریخ نسبت به نشانهای الهی بازم اکثر انسانها بخاطر بندگی نفس و بندگی علم ناقصشون ایمان نمیاوردن.و اینکه یک شرکت یکوقت نماینده مذاکره کنندش میر پای میزه مذاکر و به خودش یعنی شخصیت حقیقیش توهین میکنند به بنده حقیرم در مسیر هدایتگیرم توهینای فراوانی شده ولی خداوندم شاهده هیچ توهینی در جوابشون ندادم.و بازم نرم سخن گفتم.ولی یکوقت به شخصیت حقوقی اون نماینده شرکت توهین میکنند که اونوقت توهین به رئیسش (خداوند) هم محسوب میشه.و دیگه اون منصوب الهی موظف با قدرت جواب بد ولی بدون هتک حرمت...بعضی انسانها که تمرد میکنند ذهنیتشون برام کامل قابل فهم.فکر میکنند منصوب الهی باید مادام یا تو میدون جنگ یا تو مسجد و محافل علمی باش ولی بغیر از تعداد بسیار اندکی هیچ منصوب الهی در طول تاریخ این چنین نبود یعنی یک پیشفرضهای اشتباه ذهنی برای خودشون ایجاد کردن و در ضمیرشون برای خداوند تعیینو تکلیف کردن که فقط اگر این تیپ منصوب کند قبول میکنن! وگرنه صدتا نشانهم همراش بفرستد تکذیب میکنند و زیر بار نمیرند.نمیدونن که اونا تمام ظاهر امر.بلکه مهم حظور و تلاش مدام در میدان جنگ با نفسه و بعدشم مهم حظور دائمی در مسجد قلبه که ثمرش حظور قلب و توجه دائمی به ذات اقدس الهیست و در آخر مهم تلاش برای هدایت مخلوقات کم توجه و بی توجه هست.اینا مهمه.پس ابدا با علم ناقصمون برای خداوند تعیینو تکلیف نکنیم.و بنده حقیر با افرادی که دنبال القاب دنیوی هستن میونه خوبی ندارم.بعضیا با اینکه پیجشون برای کسب درامد یا پرسشو پاسخ نیست  و شناخته شده هم  هستند ولی همینجور القاب دنیوی رو ردیف کردن.آیت لله دکتر با انواع مدارک و پستهاش ووو معلوم خیلی دنیا و سمتها و القابشو جدی گرفته غرق توش.چرا یک انسانی حکیم میشه یا یک انسانی حتی رو آب راه میره؟چون اون انسانها به اون درجه از باور رسیدن که القاب و در درجه بالاتر ابزار دنیا در اصل هیچن و موثر حقیقی ذات اقدس الهیست.حالا نکته مهم میخاید بفهمید انسانی که رفت دنبال مدارک و ابزار دنیا از سر ضعف یقین الهیش رفته یا نه خودشو کوچیک و درون سطح نمیدونسته که خداوند بهش نظر کنه.ببین سطح احترام یا توجهش فرق میکنه اگر طرف مقابلش القاب دنیایی مثل دکتر یا آیت لله داشت باش یا نداشت باش.و هم اگر تو گفتارش مرجع یا آیت لله یا دکتر رو خیلی با آبو تاب گفت یعنی القاب نازل دنیارو خیلی جدی گرفت.براش خیلی مهمن.ولی نمیدونه القاب دنیا اونور خریدار ندار. ولی همین تیپ افراد وقتی میخان بگن عارف بنسبت القاب دنیوی همچین شل تلفظ میکنن که مشهود مراتب نازل دنیا در ذهنو قلبشون بمراتب بالاتر از مراتب الهیست.و این دست افراد باید قبل موعظه انسانها دنبال موعظه نفس خویش باشند.و بنده حقیر روی سخنم در تمام موعظهام اول نفس خویش هست(و در آخر عرض کنم توضیحات جدید بسیار مهمی هم با عکس درباره نشانهای الهی در سایتم در بخش ذات اقدس الهی _خداشناسی پایین صفحش با پس زمینه آبی قرار دادم) یاحق

برادر من اینکه چون انسان فطرتا خدا جو هست پس برای هدایت دیگ هیچ واسطه الهی(پیامبری و وصی پیامبری) لازم ندار. خودش حرف بسیار غیر عقلانیست.شما فطرت رو مثل اعداد جدول ضرب بدون یعنی انسان بطور فطری این جدولو حفظه بلده. ولی برای تفهیم و حل سوالات یک معلم الهی قطعا لازم تا بجواب درست برسید.و اگر معلم غیر الاهی باشه یا از معلم الهی جدا بشید در حل مسئله به یک جواب و هدف اشتباه یعنی معبود اشتباهی میرسی.مثل خورشید پرستان و چندخدایان.خدای آبو آتشو پدرو پسرو !!ووو حتی از گفتنشونم شرم میکنم. اینام فطرت خداپرستی رو داشتن ولی چون ولایت معلمان غیر الهی و نابلد و مقرض رو قبول کردن اعداد جدول ضرب رو در حل مسئله اشتباه بکار بردن  و به خدای باطل رسیدن.پس همین عقیده درست شما بخدای احد قهاره صمد نشان از این داره که جدهای شما قطعا توسط پیامبران و اولیای الهی نور هدایت رو گرفتن و حفظ کردن وگرنه شمام الان خورشید می پرستیدید.پس اوج قدر نشناسی و وقاحت که صاف صاف جلو خداوند واستید و شکر کنید ولی معلمانی که منصوب کردرو که به احترام بهشون بشدت حساس هست رو در چرخه هدایتتون بحساب نیارید.(عقل عقل عقل).پس وجود واسطهای الهی لازمه.و حالا وجود اوصیای الهی یعنی یاوران پیامبران الهی رو هم عقل بشدت تایید میکنه.بطور مثال  الان با کمی بررسی و بکار گیری عقل میشه فهمید تمام ادیان پیامبرانشون اوصیایی داشتن چون پیامبر یک انسانه و نمیتونه که یکتنه تمام کلاس هزاران نفررو پشتیبانی کنه پس نیازه از انسانهای  که واقعا هدایت میشدن و نور ایمان قلبشون رو پر میکرد چنتا ازون لول بالاهاشون به خواست الهی برای یاری اون پیامبر انتخاب بشن.که در کتب الهی تمام ادیان به اوصیا پیامبران اشاره شد.که اوصیای پیامبران اولولعزم به خواست الی 12تا بودن حالا عقل بشدت  تایید میکنه آخرین دین چون دیگر شریعتی بعدش نخواهد اومد و خواست الهی اینکه همین شریعت یعنی دین مبین اسلام باید جهان شمول بشه و گسترش پیدا کنه برای همین بعد خود پیامبرش هم اوصیایی باید برای تثبیت و گسترش شریعتش باشند و اینو عقل بشدت تایید میکنه.و نگا عزیز فرقی ندار درین دنیا چیکاره هستی یک نگهبان یا کارگر ساده یا یک مدیر کل یا رئیس جمهور هرکی باشیم درس اصلیمون درین عالم یک درسه یکسان هست و دیگ تمام دروس بلا استثنا فرع بحساب میان.و کمک کنند به پاس کردن درس اصلیمون یعنی تربیت نفس و خودسازی باید باشند.وگرنه مضرن برامون.یک دبیر عزیزی داشتم میگفت دوستان کتابتون  10 تا سرفصل دار و همشو بهتون درس میدم ولی  فقط رو یکی دو فصل طی سال مانور میدم و وقت میزاریم و مدام ازش تست و سوال حل میکنیم.دلیلشونم این بود که فقط از یک فصل کتاب تا جایی که یادم تو کنکور سوال میومد و یکی دو فصل هم پیش نیاز یادگیری اون فصل بود.و بقیه فصلا زیاد مهم نبودن.در دنیام فقط سرفصل اصلی که اگر روش وقت بزاریم ضریبش بالاست و باعث پاس کردن قطعی امتحانمون میشه پرداختن به تربیت نفس هست که منجر به دوری از معاصی و شتاب به انجام خیرات و تلاش برای خالص شدن خدایی شدن میشه.حالا دونستن ابزار و پیش نیازهای لازم برای این سرفصل  سر فصل ولی شناسی هست (شناخت و توجه به خداوند و اولیایش)که فهمش خیلی مهمه.و متاسفانه بر اثر القائات شیاطین برعکس اکثر انسانها عمل میکنند.یعنی کمترین وقتو رو درس و سرفصل اصلی میزارن.و با افتخار غرق سرفصلای دیگه میشن.و بنده حقیر سعیم این هست که اون بخشی از درس اصلی  که فهمیدم و سیرم دادن رو منتقل کنم.و مباحث و نکاتی که درین زمینه قبلا بیان کردم و انشالله بعدها بیان خواهم کرد رو خیلی توجه کنند عزیزان..و هم در مواقعی که خدارو گواه میگیرم یا تاکید بر حق بودن مطلبی میکنم یعنی فراتر از نوشتهای کتابهاست و ملکوتیان بهم فهماندن و درین مواقع هم توصیه به توجه فراوان دارم.وگرنه در موارد دیگر بنده حقیر خودم شاگرد کوچکی هستم و از وجود اساتید انسی بهره میبرم و شما عزیزان هم باید به اساتید بزرگوار مراجعه کنید.حتی در مبحث تربیت نفوس هم اساتید بزرگواری هستند که بنده حقیر خاک پاشونم و بسیار عزیزند.و حقیقتا باید بدونیم عقلرو خداوند در اصل برای فهم حقانیت پیام آورانش داده تا زندگی ابدمون رو بسازیم و خدایی بشویم و کشفو محاسبه فرمولها و غیررو همرو صدقه سری اون وظیفه الهی میتونیم با عقلمون برای این دو روز دنیا انجام بدیم.ولی اگر اون محاسبات رو انجام دادیم برای دوروز دنیا ولی وظیفه اصلی داشتن نعمت عقل رو برای ساختن زندگی ابدمون رو فراموش کردیم دیگه اون محاسبات و فرمولها و دانشهایی که توش پر کردیم اون دنیا ذره ای بکارمون نمیاد.و فقط بدرد رفعو رجوع این دوروز دنیای فانی میخورد و بس.و بعضی انسانها بخاطر نفس بیشتر تربیت یافتشون حق و آثار الهی رو سریع تر درک میکنند ولی بر اثر توجه به دیگران برخلاف خواست و فهم باطنیشون عمل میکنند.میدانند شیطان منصوب الهی نبود.و میدانند وقتی بنده ای منصوب از جانب خداوند بشه برای هدایت اون ملکوتیانی قرار میگیرند و اون رو تحت آموزش و تربیت قرار میدن و خداوند حفظش میکنه و دیگ براحتی سر امورات دنیوی دچار بندگی نفس و شیطان نمیش. و یک عارف دنیا براش ارزشی ندارد که بخواد بهش مغرور بشه.غرور به مقامات اخروی هم که اصلا بمانند دزدی مهر برای نماز خوندن بی معناست.یعنی شما رو مهر دزدی صد میلیون نمازم بخونی سرسوزنی ارزشی ندار.یعنی یک عمل دزدی اعمال خیر دیگتو بی ارزش میکنه.تاثیر غرورم نسبت به بقیه اعمال این چنین هست.و اعمالتو در پیشگاه الهی بی ارزش میکنه.پس قطعا منصوب الهی حرفاش برای گسترش آموزهای الهی و تثبیتش در قلوب هست.حتی اگر بعضیاش از سر غرور بنظر بیاد.مثل همون تیغه برنده هست که کشنده هست ولی بعضی جاها کاربرد جراحی دار و باعث حیات دیگرانه.و انسانها معمولا بدلیل بندگی علم ناقص بشر سریع گرفتار افکار ناحق میشن.حقیقتا قبل آمدن مهدی فاطمه که سروجانم بفدایش ظرفیتها محک زده میشه و خداوند منصوبانی را میشناساند و نشانهایی بر آنها قرار میدهد و یکی از اهداف الهی اینست که به خود مدعیان تبعیت از مهدی فاطمه سلام لله بفهماند آیا هنوز به کیفیت فهم پذیرش منجی اعظم الهی رسیدند یا نه..و اینکه چندماه قبل زیر یک حدیث از امام علی علیه سلام فردی با این مضمون نوشت بود که نگا کن اماماشون چقدر مغرورن.و اون نمیدانست امام در اصل از خودش تعریف و دفاع نمیکند بلکه از جایگاه امامت و منصوبان الهی دارن دفاع میکنند که خواست الهیست.که براش توضیح دادم.یاحق

این بحثی که میخام الان بیان کنم برای بیان حقانیت  قرآن و افزودنه نورش در دلهاست و هم اینکه عزیزان بدانند راه تعالی برای همه انسانها باز.و اگر بخوان و استارتو بزنن و ممارست کنند بهش میرسند.برسیم به اصل موضوع. این سوال رو عزیزانی در ذهن دارند که خوب چرا ملکوتیان به شما وجودشون رو میفهمانند که چی بشه؟ حالا چه با اعداد فرشتگان یا چه بطریق صحت   استخاره یا آوردن فیلم و مطالب مربوط به بحثتون در جلوی چشمتون یا در خواب و موارد دیگر؟ که عرض کنم عزیزان خداوند در قرآن خودش پاسخ داده هست.(مهمترین دلیلش اینکه تا ایمان و یقین  قلبیم رو به خداوند افزایش بدهند یعنی دلم رو محکم کنند و هم مطالبی رو بهم بفهمانند و هم باعث حفظم از معاصی شوند تا بر هدایتم افزده شود) اوایل هفته درین فکر بودم و عزیز دلی هم حرف ناحقی زده بود  که این آیات اومد جلوم یعنی آیهای 13 و 14 سوره کهف که خداوند میفرماید ما بر هدایتشان افزودیم و دلهایشان را محکم کردیم. (و بیان این مطلب در آیات 13 و14 سوره کهف خودش نشانه ایست که  هدایت گری توسط ارواح مطهر اولیای الهی و فرشتگان انجام میگیر.چون عدد3 و 4 به ترتیت اعداد ارواح مطهر و فرشتگان هستند)و هم وقتی بندگانی برای هدایت گری انتخاب میشن یقینا اول ایمان خودشون باید ارتقا پیدا کنه تا گمراه نشن و بتونن با عزم وظیفشونو انجام بدن. و برای شناساندنم هم خاطره ای عرض کنم که به لطف الهی آیه21 سوره کهف هم شامل بنده کوچک خداوند شد که پاسخی برای آن عزیز دل هست.که خداوند درین آیه میفرماید اینچنین مردم را متوجه حال آنها کردیم یعنی شناساندیمشون (که مردم متوجه شن اصحاب کهف کی هستند تا بدانند وعده خداوند حق هست و هدایت شوند) بنده حقیر چندین ماه قبل واضح بهم فهمانده شد که ما تو را میشناسانیم (در خواب یا بیداریشو دقیق یادم نیست) و قبلش چندماهی هیچ برنامه مذهبی ای نگاه نمیکردم چون تلویزیون تو اتاقم مشگلدار شده بود و جمش کرده بودم.تا بعد مدتی بدلم انداختن و نشستم پای یک برنامه مذهبی و دیدم دار از مباحث بنده حقیر صحبت میشه و روزای بعدم پیگیر شدم و متوجه شدم بله وعده الهی که بهم چند هفته قبلش فهموند بودن که تو را خواهیم شناسانت محقق شد و عرفا و علمای متعدد بزرگواری بنده کوچک و سروپاتقصیر رو میشناسند.که افتخاریست برای بنده حقیر(یعنی دقیقا کلام خداوند در آیه21 سوره کهف) و(خداوند این سوره و این 3 آیرو جلوم آورد تا بتونم سوالات رو کامل و بحق از جانب ذات پاکش پاسخ بدهم) و عزیزان یقین بدونید قرآن زنده و جاریست چون کلام خالق عالم هست و درین 10سال بهم کاملا یقین شد که قرآن برای 1400سال پیش بیان نشد.بلکه برای تمام تاریخ از جانب ذات اقدس الهی بیان شده و مصداق دارد.و نکته بعد اینکه یک عارف از هیچ چیزی نمیترسه چون ایمان قلبیش رو عمیق کردن نسبت به ذات اقدس الهی.ولی فقط از یک چیز مدام و آن به آن تا قبل مرگش میترسد.اونم اینکه خدایی نکرد فکری یا حرفی یا عملی ازش سر بزند که مورد رضای ذات اقدس الهی نباشد.حقیقتا هیچ ترسی ازین بجاتر و درستر نیست....و در آخر عرض کنم عزیزان من دنیارو اصلا جدی نگیرید حقیقتا طبق کلام خداوند در قرآن زندگی دنیا بازی ای(مسابقه) بیش نیست و اینو کامل به بنده حقیر فهموندن.پس ول کن خاهرم اینو گفت خاهر زنم اونو گفت این بچش فلانه شوهرش کی ماشینش چی خونش کجاست چی گفت چی خورد چی برد چی خوند چه مدرکی گرفت ووو.اینارو ول کن خاهر من برادر من بولله قسم بولله قسم بولله قسم اگر این چیزای پوچو ول نکنیم و از بندگی نفس و شیطان خودمون رو رها نکنیم و به تعالیمون نپردازیم شدید شدید شدید شدید شدید در آخرت پشیمون میشیم.بحثی کوتاه و خاص- بله یکوقت من خودم حظوری میام پیش شما  بله شاید میخام خودنمایی کنم ولی وقتی خداوند بنده حقیرو شناسانده و خودم اصلا دنبالش نبودم.چون در ملکو ملکوت بغیر از رضای او چیز دیگری برام مهم نیست.اصلا دروغ گفتن بشمای بنده خدا چه نفعی برای من دار؟؟؟!!!(چون هدایت گری با دروغ  اجر الهی ندار) شاید طرفی که این حرفو میزنه خودشون رو از خدا بزرگتر و قوی تر میدونه که اونوقت فکر کرد من حاظر شدم بخاطرش دست از اطاعت و بندگی ذات اقدس الهی بکشم  ولی در حقیقت بسیار ضعیفند..یاحق

و این تعبیرو تاحالا جایی بیان نکردم.و جواب سوالاتی میتونه باش.انسانی وقتی در دنیا پیامبر گونه عمل کنه چون تمام ذرات عالم هستی توسط ذات اقدس الهی هوشمند خلق شدن. تمام ذرات عالم اون انسان رو (پیام آور الهی تشخیص میدن)و مثل یک پیامبر باهاش رفتار میکنن.اینو خدارو گواه میگیرم کاملا درک کردم و عین حقیقت.حظورشون رو ملکوتیان بهم میفهمانند و از اول خلقت این چنین سیستم هوشمندی خداوند بنا نهاد و سنت الهیست.یعنی تمام پیامبران اول خودشون خواستن و بعد پیامبر گونه زندکی کردن(تلاش برای رهایی از بندگی نفس و شیطان) و پیامبر گونه عمل کردن (یعنی از از اول دغدغه روشن کردن نور ایمان در قلب خود و دیگران رو داشتن و در ادامه بیشتر توضیح خواهم داد)و بعد سالها استمرار در عملکرد به این مرتبه نائل شدن.البته با درجات و سطوح مختلف.البته دیگ حکم رسمی نبوت و رسالت به انسانی داد نمیشه.و اصطلاح بنده حقیر اینکه باید مستمع آزاد قراردادی و فقط بصورت تبلیغی برای خدا کار کنی.البته ثمراتش عظیمست.و با یقین عرض میکنم بنده حقیر نسبت بکارم یعنی تفهیم حق جواز خداوند و به تبعه اون ولی عصر (روحی فداک) رو دارم.یعنی جوری بهم فهموندن و اونم مدام جوازو مهرش میکنند که ذره ای شک در قلبم نمیشینه الحمدلله.چون آثار عظیم و برکات وجودشون رو کاملا مدام بهم میفهمانند.از بارش اعداد فرشتگان تا جواب استخارهای دقیق تا درک باطنیم و تا فیلمها و مطالبی که عینن مطابق با مباحثم بفاصله کوتاهی جلوم آورد میشه(البته کاملا برام قابل تشخیص و تمیز دادن هست که توسط فرشتگان زمینی این کار انجام میشه یا ملکوتی).و هم فهم مواردی در خواب.و نشانه مهمتر ازینا تعالی دادن مشهود در ایمان قلبیم و عباداتم و اعمالم هست.پس دیگه درین زمینه حق هیچ گونه تمرد و یا توجه به امر هیچ مخلوقی رو ندارم.وگرنه تنبیه سختی خواهم شد.و  این شیوهای بیان کتب  درسی دینی ما زیاد موثر نیست.و فقط تنها راه رفتن به سراغ روش پیامبران و اولیای الهی و از همه بالاتر خود قرآن یعنی روش بیان مفهومیه.بند حقیر با توفیق الهی جرقه نور ایمان رو با روشم حدود 10ساله که تونستم در قلبهایی بزنم که بعضیاشون نفرت از دین و... داشتن و سایه هر موبلغ دینیرو با تیر میزدن.و نکته مهم اینکه اون افراد نیومدن دنبالم و خوده حقیر دوست داشتم پیام آور الهی باشم و رفتم دنباشون.و چون روش پیامبران رو برگزیدم ملکوتیان یاریم میکنند.و در آخرت خواهیم دید چه ثواب عظیمی دارد وقتی بریم دنبال هدایت  انسانی که دنبال هدایت نیست. ثوابش رو اقیانوس در برابر قطره میدونم.بسیاری از پیامبران الهی علیه سلام بعد 50سال هدایتگریشون ممکن 5نفرم هدایت نمیشدن.یا همون 5نفرم باز چندوقت بعد ممکن به حقی که دریافته بودن کافر میشدن.که در قرآن اشاره شد.ولی اون پیامبر الهی ثواب بسیار عظیمش بهش داد میشه چون مهم اینکه شما قلب انسان منکر خدا و منکر رسولان الهی و دین رو بتونی حتی یکدرصد بلرزونی و جرقرو بزنی و گردو غبار قلبشو بگیری.یعنی مسیر حق رو بهش بفهمونی.این مهمه و وظیفه پیام آوران الهی.دیگ بعدش خود اون انسان نباید بزار گردو غبار دوباره بشینه و دیگه خودش بر دنبال طهارت باطنی بیشتر. همین جرقه به ظاهر کوچک اجر بسیار عظیمتری ازین دار که قلب یک فرد دین مدار جویای حق رو پای منبرمون برفرض بتونیم حتی 100درصد از ایمان پر کنیم.اون یکدرصد بمراتب اجرش ازین 99درصد میتونه بیشتر باشه.(چون بمراتب مهمتر و سختره.البته نیازمند توفیق الهیست.وگرنه محال) و چون اون فرد پای منبر من نیاد یا کتاب منو نخونه خودش میره پای منبر و کتاب یکی دیگه.اصلا رسولان الهی برای هدایت قوم مشتاق هدایت که نمیومدن.چون اونی که مشتاق هدایت تا خود قله قاف و حتی کره ماه هم شده خودش برای پیدا کردن حق و  تعالی دادن روحش میره.ولی پیامبران برای قومهایی میومدن که تمایل و قصدی برای هدایت شدن یا توانایی یافتن مسیر تعالی  رو نداشتن.نگا عزیز تلاش برای زدن این چرقه خیلی مهمه.چون با یک چرقه کوچیک یک هتل 100طبقه ممکن به آتیش کشید بشه.و شیطان اینو خوب میدونه و تمام سعیشو میکنه که نظار این چرقه در دل انسانها برای پاک کردن تار و غبار از قلوب و فطرتشون زد بشه.و طاغوت درونشون به آتش کشیده بشه.و تلاش برای زدن این جرقه کاریست پیامبرگونه و اجرش حقیقتا بسیار عظیمه.یا به عبارتی مثل یک آتش نشان هستی که میزنه به دله آتش برای نجات یک انسان از شعلهای آتش بندگی نفس و شیطان.و حالا چه اون انسانو بتونی از دل آتش و ویرانها نجات بدی چه نتونی وظیفتو انجام دادی و ثوابشو میبری..آنچه گفتم احساس کردم وظیفه بیانش رو دارم.و انشالله حتی یک حرفش هم بخاطر تمایل نفسم نباشد.حقیقتا هیچ چیز ملکو ملکوت بدون رضای او برام ذره ای ارزش ندارد.و در ادامه مسیرم  نیازمند دعای اساتید بزرگوارم و همه عزیزان هستم.یاحق

میگویند انقدر گناه کردن که تا اخر عمرشونم نمیتونن جبران کنند.عرض کنم که همینکه شما واقعا تصمیم بگیری گناهای گذشترو انجام ندی و سعی کنی جبران کنی یعنی در ریل رسیدن به ایسگاه جبران بیفتی دیگ هر آن اجلت سر بیاد خداوند اجر مقصد رو بهت مید.و خودش وکیلت میشه و جبران میکن و پاکت میکنه.و کافی دیگ معاصیت رو تکرار نکنی و سعی بر گرفتن حلالیت کنی حتی با یک پیامک.یا اگر نماز قضا داری هرروز چندرکعت بخونی.روزه داری هفته ای یکدونه بگیری.اگر حقناس مالی گردنته سعی کنی در حد وسعت خورد خورد بدی...و اگر خداوند عظم حقیقی و تداوم شما رو در تکرار نکردن گناه و جبران ببینه دیگ مهم نیست کی از دنیا بری.بعدش خودش برات جبران میکند.حقیقتا  وظیفه اصلی یک واعظ تراشکاری روح انسانه.آن وجودی که در ذات قابل ارزش گذاری نیست.واعظ باید یقین کنه یک الماس هرروز پای منبرش در اختیارش قرار میدن.و از بالای منبر همه انسانهارو الماس ببینه و وظیفه دار کدری ها و زردی های که مانع درخشندگی اون الماس شدرو روش و انگیزه تراشیدنش رو مدام گوشزد کنه تا لکها عمیقتر نشه.و روی سخن و مطالبشون رو 60درصدش رو حداقل برای نوجوانان و جوانان  تنظیم کنند چون یک  نوجوان مومن مستعد ولی خدا شدن هست و بشدت روحش عطش جذب معارف الهی و رشد رو دار و کاملا انعطاف پذیر.و حقیقتا اگر واعظی بتونه در تربیت یک عبد صالح و  ولی خدا تاثیر گذار باشه اجری دارد که میتونه از بارها شهید شدنش در راه خدا بیشتر باش. وعاظ در جلساتشون باید مدام اشاره کنند  که انسانها تفکر و تأمل کنند که به چه گناهانی خواسته با ناخاسته معتاد شدن و گرفتارشن و روش متمرکز شن و سعی کنند کمکم با ابزارهای الهی  از روحشون بتراشنش.گفتن این جمله حالا با تعبیرها و اصطلاحات خودشون اجرش رو من بالاتر از تمام گفتار دیگشون میدونم.عزیزان من بر تذکر برنفس (صحبت با نفس) خیلی تاکید کنند.خیلی جلو برنده هست.بعد صحبت با خداوند صحبت با نفس خویش از هر صحبتی مهمتره.یعنی انسانی که با خداوند و نفس خودش مدام صحبت نکنه.بقیه صحبتای طول زندگیش با خلق لله ذره ای بدرد زندگی ابدیش نمیخور.عزیزان این فرمول رو جدی بگیرید.اگر انسانی تمام علوم و فرمولهای عالم رو یادگرفته باش.صدهزارتا فوق دکتری داشته باشه.ولی این فرمولی که گفتم رو رعایت نکنه و اهل گناه بش.تمام اون فرمولها و علوم دیگ به اندازه یک پاپاسی سیاه هم بدرد زندگی ابدیش نمیخورند.حقیقتا وقتی میبینم انسان مومن مسجد و روضه برویی هنوز در سن بالا  روحش آلوده به رذایل اخلاقی یعنی بندگی نفسه خیلی ناراحت میشم ولی بیشتر از اون واعظی که ایشون  سالها پای منبراش رفته ناراحتم.یعنی حقست95درصد معاصی ناشی از رذایل اخلاقی اون انسان منتقل به پرونده واعظش بشه اگر به مباحث مربوطه بطور کافی نپرداخت باش.و در آخر عرض کنم متاسفانه بعضی از وعاظ بزرگوار به اشتباه اینجور براشون جا افتاد که اخلاق یعنی فقط خوش رفتاری با دیگران .از سلام علیک مودبانه بگیر تا نیک رفتاری در کارهای روزمره که قطعا اینم هست و مهم هم هست ولی این یک بخش جزییش. بلکه اصل اخلاق یعنی بندگی نفس نکردن و تسلط نفسانی پیدا کردن در اوج فشار نفسانی یعنی دربرابر فشار نابجای غضب شهوت مال پرستی قدرت پرستی و تمام تمایلات دیگر نکوهیده نفسانی.و این یعنی اخلاق و همه چی با این درس اخلاق درست میشه از سیاست بگیر تا اقتصاد و با این دید به درس اخلاق باید نگاه بشه  تا جامعه درست بشه.چون فقط این درس آدم درست میکنه عارف بلله سالک  ئلله میسازه.و دین با  تمام ابزارهاش برای یاری بشر برای رسیدن به این هدف والا اومد.و حقیقتا انسانهایی که انجام عبادات( ابزار دین) رو خود هدف خلقت میدونن در پوسته دین می مونند و معمولا گرفتار بندگی نفس میشن و اهل گناهای فکری و زبانی میشن.و فقط از گناهای ظاهری(عملی) تا حدی چشم پوشی میکنن.ولی مدام با غیبت بدگویی نیش زدن تهمت و... بندگی نفس میکنن.ولی مومنی که هدف خلقت رو عبدلله شدن میدونه.تمام سعیش رو میکنه حتی لحظه ای بندگی نفس نکنه و در تمام افکار گفتار و اعمالش رضایت حضرت حق رو میجوید.یاحق